VAN HOOF, Guy
Zoiets als tederheid
Zoiets als tederheid
heb ik in vele huizen niet gevonden
ik stond voor deuren
die gesloten bleven
en de drempels waren uit zichzelf
al veel te hoog
maar niemand wist ervan
met niemand kon ik mijn geheim ruilen
Bestand
Ik heb een broos bestand getekend
met het leven, afspraak
over tot hoe ver de pijn mag gaan
en de slijtageslag.
De wapenstilstand houdt geen dag lang
stand, verdragen door een officiële
hand bekrachtigd
blijken dode letter op papier.
Er is geen hier
er is geen nu.
Er zijn de stromen in hun bedding
en er is het vuur onder de grond.
Er zijn ook ondoorgrondelijke feiten:
voedseloverschotten
en het leeggekapte bos,
het radeloos geweld en de verkaveling
van mensenlevens
als een voorschot op de dood.
Er zijn de woorden en verklaringen
waarin geen zinnig mens
een echo van de waarheid hoort.
Over liefde
voor Yolanda
Misschien hou ik meer van je
dan welke god dan ook
ooit van een mens heeft gehouden
liefde is in de voering
van mijn eeuwigheid genaaid
en is verweven met de woorden
die in de lijnen van mijn hand
werden gezaaid
er was geen begin
ik kende je voor ik je kende
ik wist dat je er zou zijn
en er is ook geen einde
we komen elkaar altijd weer tegen
elke minuut bijna
de geheimen die we niet hadden
waren helder als het geluid van een bron
en elke daad was een stap
om gelijke tred te houden
op een dag blijft er over : het gras
voor de deur, het rood van de zon
mijn uit koud water gemaakte handen
je hangt de stoïcijnse argumenten
van mijn ongeloof aan de deurknop
als een waarschuwing : liefde
is tijd en tijd is een lichaam