VAN EECKHOUT, Colin H.
De Evenmens
Met hart en ziel
Hoe ik hier nu kniel
Me geef aan jou
Mijn hart, mijn ziel
Ik zie, ik zoek
Een god van vlees en bloed
Die mij ontviel
Zoals een doek
Met hart en ziel
Hoe ik voor jou viel
Met hart en ziel
Hoe ik voor jou viel
Hoe ik mijn dank aan jou
In tranen giet
Zie hoe ik de asse
De urne aan je gaf
Ik zie, ik zoek, in stilte
Mijn eigen graf
Ik ben de kilte
De keizer van grote spijt
En zie hoe mijn kroon van ijzer
Mijn huid aan flarden snijdt
Ik voelde
Hoe niemand ons begrijpt
En volgde
Mijn wil, mijn wonder
Door bliksem en donder
Door liefde en leed verbonden
In evenwicht
En doelgericht
In een oogopslag gekroond
Heers jij, net als ik
Over het verloren woord
Verkoren door de hoeder
De moeder
Die van ons elk beviel
En heers ik
In dit vrije huis
En heers ik
Op dit open erf
Tot ik sterf
Ik neem afscheid
Van dit stervend lichaam
Dit stervend hart
De dagen zwart
Ik verlies me in het vuur
Elk uur
Het grote lijden tegemoet
Te voet
Met jou erbij
En ik hou moed
Verrezen
De hemel in geprezen
Onze tijd
Samen
De eenzaamheid
Al mijn liefde gegeven
Ik loop het onzichtbaar licht tegemoet
En ik hou moed
Verbrand die stilte
Verbrand die eenzaamheid
En op de as van wat toen was
Is nu gebouwd
Ons aller huis
Ons aller huis
Ik vond het in de ogen van m'n medemens
Klimmend, klauwend uit de dieptes, reikte het de hand
Het maanlicht voor altijd nu in m'n huid gebrand
Verbonden, schuilend in het huis die eeuwig warmte gaf
Nu hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ook hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ik zie je in de ogen van m'n medemens
En laat daar zo m'n hart, m'n huis nu even onbemand
Zoals de ziener zoekend tracht en zo zijn pijn verzacht
Ik had het niet verwacht
Ons aller huis
Het houten kruis
De verkoolde kelk
De moedermelk
Met hart en ziel
Hoe ik hier nu kniel
En jouw grote pijn
Laat niemand zijn
De dood in bloei
de dood in bloei
het einde vervleesd
verweesd en achter gebleven
de einder verschroeiend
van licht ontdaan
ieders lichaam ontnomen
het nakend begin
de beweging voortgezet
naakt. de ogen diepzwart
de liefde ontkracht
de schoonheid
nooit meer te boven