JANSZ, Ernst
Molenbeekstraat
geen hoge bomen voor de deur
de planken vloeren kraken
het hout is donkerbruin van kleur
wit en licht zijn schaarse zaken
ik heb me op details verheugd
een bekende vlek op het behang
sporen uit een verre jeugd
de klank van stappen in de gang
in lege kamers wil ik zoeken
naar wat ik vergeten was
in het stof dat ligt in hoeken
in de kasten, achter glas
Molenbeekstraat
Molenbeekstraat
ik herinner het mij
hier ben ik op een dag geboren
zette ik mijn eerste stap
drukte ik mijn eerste sporen
in de kamers op de trap
beelden die ik was verloren
en in dit lege huis weer vind
ik kan zelfs het lachen horen
van een moeder met haar kind
met mijn voetjes op de glijders
van de stofzuiger als paard
trekt zij mij een stoere rijder
rond de tafel langs de haard
Molenbeekstraat
Molenbeekstraat
ik herinner het mij
hier lag ik met een spichtig meisje
een wipneus en ze speelde fluit
steeds op bed hetzelfde wijsje
onder een beslagen ruit
ik kijk erdoor hij is gebroken
als veel wat teer en kwetsbaar was
en zie ons zo, nog pas ontloken,
maar nu gerimpeld achter glas
morgen woont hier iemand anders
weet geen mens meer iets van ons
nieuw behang tegen de wanden
nieuwe verf op de plafonds
Molenbeekstraat
Molenbeekstraat
ik herinner het mij
De Bom
Carriere maken
Voordat de bom valt
Werken aan mijn toekomst
Voordat de bom valt
Ik ren door mijn agenda
Voordat de bom valt
Veilig in het ziekenfonds
Voordat de bom valt
En als de bom valt
Lig ik in mijn nette pak
Diploma's en mijn checks op zak
Mijn polis en mijn woordenschat
Onder de flatgebouwen van de stad
Naast jou
Laat maar vallen want
Het komt er toch wel van
Het geeft niet of je rent
Ik heb jou nooit gekend
Wil weten wie jij bent
Wil weten wie jij bent
Ik ben verzekerd van succes
Tegen brand en voor mijn leven
Ik heb van alles maar geen tijd
Ook niet voor heel even
Ik moet aan mijn salaris denken
En aan mijn relaties
Maar liever weet ik wie jij bent
Voordat het te laat is
Want als de bom valt
Dan lig ik in mijn nette pak
Diploma's en mijn checks op zak
Mijn polis en mijn woordenschat
Onder de flatgebouwen van de stad
Naast jou
Laat maar vallen want
…..
Jij moet nog huiswerk maken
Voordat de bom valt
Een diploma halen
Voordat de bom valt
E = mc²
Voordat de bom valt
Mit-nach-nachst-nebst-sammt-bei-selt-von-
Zu-zuwieder-entgegen-ausser-aus
Telkens weer
nu lig je naast me en je slaapt
ik hoor je ademhalen
en in het vroege morgenlicht
zie ik voor het eerst je kamer
je bent zo warm je bent zo zacht
je arm ligt op mijn schouder
je bent zo lief geweest vannacht
ik heb van je gehouden
en ik wou dat ik je zeggen kon
ik weet dat ik nog jaren
naar je kamer zal verlangen
de platen die je draaide
tranen op je wangen
zoals je naar me luisterde
en fluisterde: ik snap je
zoals we samen lagen
samen lachten om een grapje
o ik wou dat ik je zeggen kon
telkens weer
denk ik aan je ogen bij het afscheid
telkens weer
wil ik bij je zijn
telkens weer
denk ik: ik ga weg en nu voor altijd
nu lig je naast me en je slaapt
ik hoor je ademhalen
en in het vroege morgenlicht
zie ik weer je kamer
je bent zo warm je bent zo zacht
je arm ligt op mijn schouder
je bent zo lief geweest vannacht
ik heb van je gehouden
en ik wou dat ik je zeggen kon