ACDA, Thomas & DE MUNNIK, Paul

Ren Lenny ren

Zoek me om je heen, als je voelt dat je me mist
Ik weet gerust wat mijn vertrek heeft aangericht
Ik kom wanneer je wilt, denk maar 'mijn vader is de wind'
Ik ben zo licht nu, ik vind altijd je gezicht

Zoek me om je heen, als je boos bent of verdrietig
Of vertellen wil van wat je hebt beleefd
Ik kom wanneer je wilt, ik ben je vader toch, de wind
En veel verschilt het niet van hoe snel ik heb geleefd

Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik

Als de zee je met schuim bezinkt
Als het huilen langs huizen klinkt
Als de wind je voorover dwingt, hier ben ik

Ren Lenny, ren
Als je me mist ren even heel hard met me mee
Ren Lenny, ren
En ben je boos, heb je geen zin, ren toch maar hard tegen me in
Ren Lenny, ren

Zoek me in de bomen, zie de toppen zwaaiend gaan
Ik ben je vader de wind, ik kom eraan
Zoek me in de havens en als de boten langzaam dansen gaan
Je vader de wind, komt eraan

Als het graan op de velden wuift
Als het zand over duinen stuift
Als de wind zelfs je fiets verschuift, hier ben ik

Als je haar voor je ogen waait
Als je jas om je lichaam draait
Als de wind langs wangen aait, Weet dat ik je mis

Ren Lenny, ren ……


Het woord is aan

Ah! Daar komen de stemmen van de drank
Ze zijn geen last, zelfs graag gezien
Ze komen zelden elke week, en echt niet één
Die verder tellen kan dan tien
Nee dan de stem van het geduld, zo knap
Om door je knieën voor te gaan

Maar van de hoogte waarop ik mezelf bescherm
Is ze vaak nauwelijks te verstaan
En achterin de stemmen van ambitie
Boos, want net verhuisd naar tweede plan
Ze schreeuwen nog, maar weten
Dat je 't van een kinderstem niet winnen kan

De stemmen van verslaving, o zoveel
Maar dan weer net geen drugs of drank
Wel nicotine, sex-machine, geld verdienen
Totdat zelfs ik schrik van de stank
En hoor toch eens de stemmen van kritiek
Altijd vooraan het hoogste woord
Waardoor van stemmen die hetzelfde doen, maar buiten
Niks nieuws of pijnlijks wordt gehoord

De stemmen van verrukking zijn mij lief
Ze vechten altijd met de stemmen van de haast
Maar ik kan niet altijd luisteren
Naar ' van toen we ooit' en 'weet je nog' en 'laatst'
De stemming van verrukking
Zijn mijn foto's en de films die ik vergeet
Soms komt er één vertellen van de skik
Toen ik van Moab naar Provo reed

Het woord is aan de stemmen van de drank
Het woord is aan de stemmen van kritiek
Het woord is aan de stemmen van ambitie
Een stem van de verslaving roept: muziek
Het woord is aan de stemmen van geduld

Verrukking nu, het woord was haar beloofd
Het is druk in mijn hoofd, heel mooi
Want ik vertrouw de stilte niet ik heb het hier af en toe doodstil
En dat is altijd weer altijd weer de stilte van verdriet
Het woord is aan, het woord is aan
De stemmen in mijn hoofd