C Á NDANI/Saya Yasmine Amore
Een zoetwaterlied
…..
Nimmer zal je weerkeren
naar jouw geliefde Bhárat
ineengekrompen luisterde je
naar de verhalen over je voorvaders
diep in de nacht weerde je de dromen af
die je zouden meevoeren
naar plaatsen waar jij niet wezen wilde
de ene na de andere plantagemeester
kwam om je de les te lezen
nimmer heb je je dit land toegeëigend
of de naam Bhárat uitgesproken
…..
Holland
Hier heb ik geen huis en thuis
dagen zitten vol van tegenslagen
ik heb niemand hier
in de nacht sta ik in de telefooncel
en overpeins ik
waar – te gaan – bij wie?
…..
Buiten sneeuwt het
de wereld is wit
ik heb een jas
maar geen dikke schoenen
mijn voeten zijn bevroren
ben verlegen om
aan niemand iets te vragen
mijn geld hebben
anderen verorberd
wie moet ik vertrouwen?
in dit land zijn
eigenen veranderd
bij wie kan ik gaan?
op welke deur
zal ik aankloppen?
….
Weggegooid in deze ruimte
Mijn gedachten zijn als kwetterende vogels
Mijn gedachten zijn als kwetterende vogels
die uitzwerven over de hemeloceaan.
Hun klanken zijn als echo’s
die de verste sterren raken en keren
naar mij om te vertellen over dingen
die ik niet rijmen kan.
De rinkelband is gebroken
…..
tastend naar een leven om te leven
als stond er een ruit tussenin
welfde ik in de jaren
de jaren welfden in mij
ademen moest ik bij iedere ademstoot
om niet te ontbreken in mijn eigen lichaam
waarheen het leven ging
ging ik trouw mee
Soms me verslapend vertrok mijn schaduw
en ik ging achter de schaduw aan
Zo verging de cyclus van het leven
en ik vergat te leven.’.
…..
Het verdriet van de fluit
…..
Nu je herinneringen vertrokken zijn
ben jij teruggekomen
nu jouw liefde weggevaagd is
mijn geheugen verloren is
nu alles voorbij is
ben jij teruggekomen
nu het boek verouderd is
en de tijding vergeten is
nu er niets meer overgebleven is
ben jij teruggekomen
nu de tranen opgedroogd zijn
en mijn glimlach uitgewist is
nu alles geroofd is
ben jij teruggekomen
nu er geen bloed meer
in het lichaam is
en mijn hart
vol is van leegte
ben jij teruggekomen.
Het huis is leeg
een stoel
een bed
enkele stukken kleding
er is rijst
maar geen groente
koeien van andere
grazen in mijn moestuin
ik heb zo vaak
geklaagd bij hen
ze luisteren niet
wie gaat er no
elke dag redetwisten
met de buren?
…..
Geef mij het land dat in jou woont
De vlag ging niet halfstok.
Wie had er nu tijd voor een ander?
Het volk rende naar het vliegveld.
Degenen die overbleven, wisten van niets.
Ze hebben niets gehoord. Niets gezien.
Het was allemaal vals alarm!
Columbus.
Slavernij.
Immigratie.
Onafhankelijkheid.
Staatsgrepen.
Bloedbad.
Allemaal vals alarm.
Redenaars zwijgen.
Ook zij hebben niks gehoord en gezien.