BINDERVOET, Erik


Gedicht onder de douche

Ik volgde ’t water over jou omlaag

En vond van alle vocht de diepe bron

Waar een vervloeiend leven nat begon.

Jouw lichaam, zelf gemaakt van water, traag

Tot schuim gewreven door mijn handen, werd

Een witte wolk warmbloedig deinend vlees,

Een zachte massa die opgelost verrees

Als universum in jouw glans besterd.

Ik werd toen zelf een druppel, klein,

Zoiets dat je in je binnenste moet zijn,

Een smaakpapil, een hartenklop, een cel,

Een beetje zeep dat prikte in je oog,

Mijn vingertop die heen en weer bewoog

In jou, de spanning in en uit je vel!