BRUYLANTS, Liane


Verdwenen graf

Geen grafsteen werd u gegeven,

geen zerk in marmer of graniet,

uw povere resten zijn verdwenen,

zelfs een houten kruis is er niet.

Dichters hoeven geen obelisken

of tomben gebeeldhouwd uit steen,

geen wierook of chrysanten,

geen zwarte floersen van rouw.

Eén enkel vers

gelezen of gefluisterd

zal in ’t oneindige astrale

verhalen

dat niets van alles

van alles iets

ooit

tevergeefs is geweest.


De jonge zigeunerin

…..
Ik kan niet anders zijn dan ik ben:

de tolk der vele verloren zielen

wie schuldeloos alle waarden ontvielen:

de ontwortelden: ik ben één van hen.

…..
Waarom werd ik niet als een lied geboren,

als een bloem of een wuivende rank

- denk ik - of als iets dat men even horen

kan, een vluchtige, zorgeloze klank?

…