DE WIJS, Ivo
    
      
    
      
    
      
    De lentefee
    
      
    
      
    De lentefee loopt door de tuin
  
En tovert bloemen uit de dauw
Want waar de fee haar voeten zet
Verrijst een feestelijk boeket
In rood of geel of blauw
De lentefee loopt door de tuin
De feeërieke lentefee
    Van wie ik hou
    
      
    
      
    De krokussen en de narcissen
  
Ze spatten uit de grond
De winter is vergangen
    En de lentefee gaat rond
    
      
    
      
    De lentefee gaat door de tuin
  
En maakt een eind aan alle kou
Het gras wordt weer een groen tapijt
En ik neem het met dankbaarheid
En trots in ogenschouw
De lentefee gaat door de tuin
De excellente lentefee
Van wie ik hou
    Het is mijn vrouw
    
      
    
      
    
      
    DECEMBER
    
      
    
      
    December: mist en duisternis en koude
  
En vrolijkheid die me maar matig smaakt
Ik ben dit rotjaar iemand kwijtgeraakt
    Van wie ik tot het eind toe heb gehouden
    
      
    
      
    De uren dat ik bij haar heb gewaakt
  
Terwijl de dood haar in zijn richting klauwde
De kleine strohalm waar ik op vertrouwde
    Totdat het sloperswerk was afgemaakt
    
      
    
      
    December – ik zou graag opnieuw beginnen
  
Maar als mijn schone lei het lijkt te winnen
Dan mikt de regen tranen op de ruit
De mist brengt de herinnering weer boven
De koude kan de wonden niet verdoven
    Het donker wist het oude beeld niet uit
    
      
    
      
    
      
    RELINDE
    
      
    
      
    In de verte loopt Relinde
  
Met haar eenentwintig jaar
En de januariwinden
    Spelen met haar blonde haar
    
      
    
      
    Door de velden loopt Relinde
  
Met de toekomst in haar hand
Als een engel, als een hinde
    Een prinses uit sprookjesland
    
      
    
      
    In de verte loopt Relinde
  
Onderweg naar het geluk
En Relinde zal het vinden
    Duizend dagen aan een stuk
    
      
    
      
    Langs de bomen loopt Relinde
  
Stap voor stap mijn wereld uit
En weer laat ik me verblinden
    Met mijn neus tegen de ruit
    
      
    
      
    Door mijn dromen loopt Relinde
  
Met de bloemen in haar haar
De ongrijpbare beminde
    Van een man van vijftig jaar
    
      
    
      
    
      
    Veenbrand
    
      
    
      
    Als een veenbrand als een lang vergeten vuur
    
      
    Kroop de oude liefde toch weer naar me toe
    
      
    Kleeft er onverwacht weer volop avontuur
    
      
    Aan de dingen die ik denk en die ik doe
    
      
    Hoe bestaat het, vraag ik opgewonden, hoe
    
      
    Zou het komen dat het vuur zich weer liet zien
    
      
    Na een tijd waarin ik moedeloos en moe
    
      
    Niet meer rekende op ooit of op misschien
    
      
    Ik weet waarlijk niet waar ik het aan verdien
    
      
    Maar de oude vlammen slaan weer door me heen
    
      
    En jij blaast ze voor mij aan met windkracht tien
    
      
    En ik ben niet meer, ik hoef niet meer alleen 
    
      
    
      
    Als een veenbrand die zich schuil houdt in het veen
    
      
    En weer flakkert op het grilligste moment
    
      
    Sloeg je toe en wat ik voel van top tot teen
    
      
    Is de warmte die ik vroeger heb gekend
    
      
    Oude vlam wat ben ik blij dat jij er bent
    
      
    Jij bent terug, je scheurt de knopen van mijn jas
    
      
    En ik gloei en ik brand weer permanent
    
      
    Als een meisje, als het meisje dat ik was
    
      
    Het bestaan is zoveel meer dan schuim en as
    
      
    En het houdt de beste pijlen op zijn boog
    
      
    En na jaren lange wanhoop zorgt het pas
    
      
    Voor het happy end, de clou, de epiloog 
    
      
    
      
    Het geluk onttrekt zich aan het oog
    
      
    Maar het smeult en wacht en op de lange duur
    
      
    Laait de liefde uit de diepten naar omhoog
    
      
    Als een veenbrand, als een lang vergeten vuur
    
      
    
      
    
      
    Zing Dan
    
      
    
      
    Zing dan, al zit je alles tegen, zing dan een lied 
    
      
    Zing dan, bij winter, storm of regen, of bij verdriet 
    
      
    Wordt het bestaan je als geheel, incidenteel, weer wat te veel 
    
      
    Mijn hemel, wring dan de tranen uit je keel 
    
      
    
      
    Zie je nergens meer een beetje zon of zin 
    
      
    Zie je nergens hoop, of houvast, evenmin 
    
      
    Spin je als een grote onheilszwarte spin 
    
      
    Haal je ouwe dromen langzaam, langzaam in 
    
      
    
      
    Zing dan en trek de hemel open, ach waarom niet 
    
      
    Zing dan bezadigd of bezopen, maar zing een lied 
    
      
    Haat je de baas op je bedrijf, of vloekt je wijf je 's avonds stijf 
    
      
    Mijn hemel, zing dan de longen uit je lijf 
    
      
    
      
    Voel je hoe de nacht zich zacht rondom je sluit 
    
      
    Voel je hoe de kou zich vasthecht op je huid 
    
      
    Zie je geen geluk en hoor je geen geluid 
    
      
    Loop je door de stad, maar kom je er niet uit 
    
      
    
      
    Zing dan en laat de wereld horen : "Dit is mijn lied." 
    
      
    Zing dan : "Ik heb een hoop verloren, maar ik geniet." 
    
      
    Vind je de dagen van het jaar weer veel te zwaar, een mer a boire 
    
      
    Mijn hemel, dwing dan je lippen van elkaar 
    
      
    
      
    Zing dan, al is de dag van morgen een grijs gebied 
    
      
    Zing dan en spot met al je zorgen, je bent weer quitte 
    
      
    Zing, al je wolken gaan opzij, je razernij is weer voorbij 
    
      
    Mijn hemel, zing dan en zing vooral voor mij 
    
      
    
      
    Zing dan, al is de dag van morgen een grijs gebied 
    
      
    Zing dan en spot met al je zorgen, je bent weer quitte 
    
      
    Zing, al je wolken gaan opzij, je razernij is weer voorbij 
    
      
    Mijn jongen, zing dan en zing vooral voor mij 
    
      
    
      
    Zing, al je wolken gaan opzij, je razernij is weer voorbij 
    
      
    Mijn jongen, zing dan en zing vooral voor mij