SCHEIRIS, Arthur
O kruise de Vlaming
…..
O Kruise dat rijst aan de rand van het woud,
O Kruise van hardsteen met letters van goud,
Gij zijt met de Vlaming in 't graf neergedaald,
Gij rijst uit zijn graf nu, en zegepraalt.
O Kruis in het bloed onze helden geplant,
Bewaar steeds, en zegen ons Vlaanderland.
De stem der zee
De zee, de zee! Als winteravond
Met zilver 't grijze westen striemt
Wanneer de visser 't zwarte vaartuig
De duistrend' haven binnenriemt
De zee, wanneer uit grauwe wolken
De nacht als kille droppelen druipt
De zee wanneer de nevel heimelijk
Langs duin en strand en golven sluipt
De zee die zwoegt en zwelt en steigert
En altijd machteloos nederzinkt
En eeuwig in haar doffe deining
Een zang van wee en wanhoop zingt
O stem der zee, gij streelt bij dag mij
Met wondere melodiëenpracht
Doch 'k vat en 'k voel uw diepe zin maar
Bij 't naderen van de stille nacht
Zijt gij de stem der duizend doden
Die rijzend uit der golven schoot
Luid jammerend vrede, vrede vragen
En rusteloos dolen in hun dood
Een vriendenstem, een welbekende
Die d'oude zeeman 't harte breekt
Die van 't verleden en 't hiernamaals
Van rust en ach, van sterven spreekt
Een schrille noodkreet : Moeder, moeder!
Ginds uit de verre oceaan
Die d'oude vrouw in ‘t vissershuisje
Heur hand en hert doet stille staan
Een liefdewoord, zo lang gezwegen
Maar luid gegalmd in stervenswee
Dat onbeantwoord galmt en hergalmt
En sterft aan 't stille strand der zee
O stem, gij zijt het lied der engelen
Die zingend door de nevelen gaan
En bloemen strooien op de graven
Waar blad noch bloem te bloeien staan
Zij brengen aan de lieve doden
De bloemen door een vriendenhand
Met tranen en met zegewoorden
Geplukt in 't verre vaderland
Zacht luidt hun lied als verre klokken
die klinken door de duisternis
En over 't zeevlak stil en plechtig
Galmt 't hooglied der verrijzenis
'k Zie witte handen in den donker
Met schuim en golven opwaarts gaan
En schemerbleke nevelbeelden
Die wandelen over d'oceaan
't Is nacht! De donkerblauwe hemel
Hangt vol van rust ... De sterren staan
En blinken in de donkere diepten
Als zielen die ten hemel gaan