Download document
ROBBEN, Jaap
Zullen we een bos beginnen ?
Graaf een kuil
en plant je boom
voorzichtig
naast de mijne.
Kunnen ze elkaar
uit de wind houden
als het stormt
of in de middagzon
samen zwijgen.
En als ze 's avonds
door de wimpers
van hun twijgen
naar elkaar kijken
beginnen ze al
op een bos te lijken.
Meneer
Oma kent mijn naam niet meer
vroeger spiekte ze nog
op het briefje
naast haar telefoon
verwisselde mij met mijn
vader, broer of oom.
Maar als ik nu
haar kamer binnenkom
met de klink nog
in de hand
zegt ze “Dag….
meneer.”
Oma kent
mijn naam niet meer
Kwukel
Ik ben niet bijzonder,
daar ben ik aan gewend.
Ik kan geen truc
die niemand kent.
In de stilte van mijn hoofd
bewaar ik geen geheim
dat mij de moeite maakt.
Voor mij bestaat zelfs geen recept
omdat mijn vlees naar lucht en water smaakt.
Misschien moet ik maar hopen
dat een mensenhand na duizend jaar
een paar botjes van me vindt en zegt:
‘Ik weet niet wat het is geweest,
maar dit was zo te zien
een heel bijzonder beest.’
.
You may also like …
… en warm gewreven en ze mijn adem ingeblazen. Daarna de ochtend ingekeken, die lauw over het water lag, een mouwloos T-shirt aangedaan, wat grassen in een vaas geschikt, twee kinderen uit hun slaap gevist. Ja Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast en dat maakt het en maakt het, maakt het …
― Hester KNIBBE
Lees verder ›
… dag opnieuw gevonden Jullie treden in Carters spoor Daar ligt de jonge god Wij hebben hem alles ontnomen Op zijn laatste rustplaats na Reisbescheiden, praalwagens Evenbeelden en troon, zij lieten hem Voor de wereld der levenden in de steek Hij die wilde reizen wacht iedere dag op zijn gade Maar …
― Peter KOUWENBERG
Lees verder ›
… Het bloed van die in ZIJN oorlog sterft komt over zee tot hem en verft een bloedsmet op zijn handen. Al kwam hij tot Addis-Abeba al schiep hij van heel Afrika zijn lustwarande: toch bleef die geen zege een ergernis een zege die geen zege is maar een schande... ….. Beschaving!... Hoor de …
― Leo VANDAELE
Lees verder ›
… in een rollende, het is slopend, positie, nee, een verbinding die opent en in mij rondwoelt, aanraking vergroot en met mijn hoofd achterover is de blote ervaring dat de woorden weer hopen de hoogte, verstieren wat over grens gezegd is, in de overdrive vergroeid met de glans, te zijn, zachtaardig, …
― Maria VAN DAALEN
Lees verder ›