CAILLIAU, Philippe


Een brooddoos met verdriet

Het volle licht is open nu en leerzaam zoekt

een vreemde treurigheid haar plaats tussen

een vraagstuk en een opstel dat Mijn eerste

reis naar het hiernamaals heet. De notenbalk heeft

wel een sleutel maar blijft leeg, is weggezonken.

In de brooddoos huist een onderdrukt verdriet. …..
…..
De boekentas is leeg, weegt boordevol afwezigheid.

Versmald tot één bestaan: dat van oud leer. Wat is

de kindertijd een meesterwerk van kleine hoofden

die, gevuld met zelfzucht en weetgierigheid, hun

wreedheid weten in te kleuren met omfloerst geweld.

Lied van lief en lafenis

In uw vloeiberg

uw weefsel wijder wordt.

Geboren. Horig

de gebaren inwaarts.

Een ader opent zich.

En taal zich sluit.

------

Beslapen en verlaten

het aanwezige. Leegte.

Draag de beweging

naar het stof, nu.