VAN VLIET, Paul
    
      
    
      
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die bergen verzetten
    
      
    Die door blijven gaan met hun kop in de wind
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die met vallen en opstaan
    
      
    Blijven geloven
    
      
    Met het geloof van een kind.
    
      
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die dingen beginnen
    
      
    Waar niemand van weet wat de afloop zal zijn
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Van wagen en winnen
    
      
    Die niet willen weten van water in wijn.
    
      
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die blijven vertrouwen
    
      
    Die van te voren niet vragen
    
      
    ‘Voor hoeveel’ en ‘waarom’
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die dóór blijven douwen
    
      
    Van doe het maar wél
    
      
    En kijk maar niet om.
    
      
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die alles verloren
    
      
    Die weg zijn gezakt
    
      
    En zijn ondergegaan.
    
      
    Ik drink op de mensen
    
      
    Die terug bleven vechten
    
      
    En daarna herboren
    
      
    Weer op zijn gestaan.
    
      
    
      
    Ik drink op het béste
    
      
    Van vandaag en van morgen
    
      
    Ik drink op het mooíste waar ik van hou
    
      
    Ik drink op het maximum
    
      
    Wat er nog in zit
    
      
    In vandaag en in morgen
    
      
    In mij en in jou!!
    
      
    
      
    
      
    Er is nog zoveel niet gezegd
  
    
      
    Er is nog zoveel niet gezegd 
  
Er is nog zoveel doodgezwegen
Door jullie en door mij
In nachten dat wij wakker lagen
Op onvoltooid verloren dagen
Door jullie en door mij
Zoveel nog niet uitgesproken
Zoveel waarheid nog ontdoken
En het heeft zo voor de hand gelegen
Bij jullie en bij mij
Er is nog zoveel niet gezegd
Er is nog zoveel doodgezwegen
Opgekropt en weggestopt
Stilgesust en zoetgekust
Afgeschoven... weggewoven
Door jullie en door mij
    
      
    Er is nog zoveel niet gezegd 
  
Er is nog zoveel doodgezwegen
Door jullie en door mij
Er is nog zoveel blijven hangen
Stille drift, verdrukt verlangen
Van jullie en van mij
Zoveel grond nog niet ontgonnen
Zoveel plannen niet begonnen
Vragen die geen antwoord kregen
Van jullie noch van mij
Er is nog zoveel niet gezegd
Er is nog zoveel doodgezwegen
Wel gedacht maar niet verteld
Afgewacht en uitgesteld
Doorgeschoven... weggewoven
    Door jullie en door mij.
    
      
    
      
    
      
    Jij bent het beste wat mij is overkomen
    
      
    
      
    Jij bent het beste wat mij is overkomen
    
      
    Jij hebt het mooiste uit mij omhooggetild
    
      
    Door jou heb ik toch nog kunnen reiken aan mijn dromen
    
      
    Aan wat ik ooit had willen zijn
    
      
    Aan wat ik altijd heb gewild
    
      
    
      
    Door jou kreeg ik de vrijheid om te kunnen kiezen
    
      
    Door jou heb ik het hoogste en het diepste opgezocht
    
      
    Door jou heb ik gewonnen, juist door dingen te verliezen
    
      
    Door jou heb ik alles 'op de groei' gekocht
    
      
    
      
    En als ik ooit, verslagen of doodgelopen
    
      
    Zal neigen naar berusting en naar: "Goed, dat was het dan"
    
      
    Zal ik door jou, ondanks alles, op morgen blijven hopen
    
      
    En verder zoeken, nieuw verzinnen
    
      
    Weer proberen en beginnen
    
      
    Aan een volgend hoofdstuk en een beter plan
    
      
    
      
    Jij bent het beste wat mij is overkomen
    
      
    Omdat jij in mij geloofde en zei dat ik het kon
    
      
    En omdat jij zei dat ik het beste was wat jou is overkomen
    
      
    Heb jij mijn grens verlegd
    
      
    Voorbij mijn horizon
    
      
    
      
    
      
    Vlaanderen
    
      
    
      
    En als ik weg wil zijn, ga ik naar Vlaanderen
  
Even weg van Holland en Vlaanderen is dichtbij
En als ik vrij wil zijn, ga ik naar Vlaanderen
Ik voel me zoveel lichter als ik Vlaanderen binnenrij.
Even weg van alle dingen, die ik thuis vaak moet verdringen
Nieuwe dagen, nieuwe nachten, open voor het onverwachte
Ik voel mij in Vlaanderen zorgeloos, ik voel me in Vlaanderen vrij.
    
      
    En als ik lachen wil, ga ik naar Vlaanderen
  
Want ze lachen niet zo gauw, maar als ze lachen is het echt.
En als ik praten wil, ga ik naar Vlaanderen
Waar het laatste woord voorlopig nog door niemand is gezegd.
Waar gesprekken altijd duren
Tot de eerste morgenuren
Waar ze eindloos kunnen drammen
Waar de ruzie op kan vlammen
    Waar de redetwist uiteindelijk bij het bier weer wordt beslecht…..
    
      
    
      
    En als ik droevig voel
    
      
    Wil ik naar Vlaanderen
    
      
    Omdat in Vlaanderen mijn droefheid niet of nauwelijks telt
    
      
    En als ik heimwee heb
    
      
    Wil ik naar Vlaanderen
    
      
    Omdat in Vlaanderen mijn heimwee ongemerkt versmelt
    
      
    Mijn eeuwenoud verlangen
    
      
    Dat in Vlaanderen is blijven hangen
    
      
    In de dorpen, in de steden
    
      
    Met een rijk, maar zwaar verleden
    
      
    Dat Brussel in zijn logboek niet of liever niet vermeldt
    
      
    
      
    Ik verlang naar jou, dus kom naar Vlaanderen
  
Ik kan hier nog niet weg, want ik heb hier nog te doen
Als je naar mij verlangt, kom dan naar Vlaanderen
Dan laat ik het je zien: Vlaanderen van nu en dat van toen
De mensen en de dingen waar ze in Vlaanderen van zingen
Ik blijf hier nog wat spelen, maar we kunnen Vlaanderen delen
Want Vlaanderen komt dichterbij met ieder nieuw seizoen